بسا گفتنی‌ها که باشد نهفت
به دیگر زبان بایدش باز گفت

در شهر شیراز متولد شدم. تا ۱۲ سالگی در زادگاهم بودم. پس از آن به دلیل شغل پدرم در شهرهای مختلف کشورم سکونت کردم. در آن جا توانستم با فرهنگ و آداب سایر هم وطنانم آشنا شوم و دوستان زیادی پیدا کنم. نوشتن و نقاشی و شعر اثر زیادی بر من داشته است. بعد از دیپلم در کالج بین المللی آر سی دی پذیرفته شدم، در نیمه راه تحصیل انقلاب شد و همه دانشگاه ها تعطیل شدند، تحصیل من هم به دلیل انقلاب فرهنگی نیمه تمام ماند، در نهایت در دانشگاه ملی (شهید بهشتی) در رشته اقتصاد لیسانس گرفتم.
در این مدت برای یک روزنامه مطالب اقتصادی می نوشتم و برای کودکان داستان و همچنین به آموختن نقاشی پرداختم. در یک مؤسسه که هدفش اعتلای ادبیات کودک و نوجوان بود و از طریق NGO اداره می شد و به نام شورای کتاب کودک و فرهنگنامه بود به صورت داوطلبانه ۱۷ سال خدمت کردم.